Po śniadaniu i kafie zwiedzanie i zachwyty.
Najpierw zahaczyliśmy o park z rzeźbami wynalazków cywilizacji (m.in. roweru) oraz różnych innych (np. strachów dróg polskich). A następnie prosto do Parku Narodowego "Ujście Warty" zachwycać się fauną i florą.
Pogoda nam dopisała, mimo chłodnego i mocnego wiatru. Było bardzo słonecznie, co dodało uroku widokom.

Zrobiliśmy pętlę: z Witnicy na południe czarnym szlakiem, później w prawo w "Żółtą Drogę", z której po lekkim zbłądzeniu skręciliśmy na Północny Wał Warty i nim dojechaliśmy do Kostrzyna. Tam przejechaliśmy na południową stronę Warty i drogą krajową 22 jechaliśmy aż do Słońska. Wiało nudą. Na szczęście ruch samochodów nie był zbyt duży.
W Słońsku obraliśmy żółty "szlak derkacza" (a wg naszej mapy po prostu Wał Wschodni), którym dojechaliśmy do końca Parku Narodowego. Następnie wałem za Boguszyniec, gdzie przejechaliśmy przez most i wróciliśmy na płn stronę Warty. Ze Świerkocina przez Pyrzany na chatę.
Na koniec rozbolało mnie kolano.

Spostrzeżenie: Brooks w terenie nagle zmienia się w siodło z kamienia. Poobijana jakaś jeste.

Widzieliśmy dużo ptaszorów a "Ujście Warty" jest bardzo urokliwe i na pewno tu wrócimy. Jak zauważył Bart - w jednym miejscu można spędzić cały dzień siedząc i obserwując. A do tego, jak się ma fajny sprzęt to już całkiem nie trzeba niczego więcej. (A wcześniej mówił: co tam można robić przez 3 dni?! :p)
Po płd stronie Warty zdecydowanie większy ruch człowieczy. Denerwowali nas ludzie w samochodach, co se safari urządzili - i to w parku narodowym - kto to widział!
 
Na jednej z wież widokowych zauważyliśmy uwite gniazdo i złożone w nim jaja. Szybciutko się usunęliśmy.

Majówka udana! :)